Affedin beni çiçekler
Korkutuyor beni şehrin kara ruhu
Gecenin gözyaşı avutsun sizi
Ben artık gitmeliyim
Bilirim kirli yürekler ortasında
Üzülmeyesiniz diye
Akşam rüzgarı sarhoş ederken sizi
Gitmeyelim
Uzaklar beni çağırıyor
Bakmayın öyle sessiz durduğuma
Konuşsam ağlayacağım
Sormayın nereye gittiğimi
Bir gün çirkinlikler hüküm giyerse
Uzaklardan size koşacağım
Durdu Güneş