Hiç bitmez sandığım, günlerim vardı
Ömrüm bir su gibi, aktı da gitti
Dünyaya sığmazdım, hep bana dardı
Kader çelmesini taktı da gitti.
Gözümden hiç eksik olmadı seller
Derdimi mutluluk sandılar eller
Meğerse dikenmiş verilen güller
Hüzünler bağrımı yaktı da gitti.
Ne sevmeyi bildim ne de sevildim
Yüzüme gülene dostumdur dedim
Kalmadı umudum hepsini sildim
Felek çakmağını çaktı da gitti.
Gülmeyi unuttum bende arama
Merhem kar eylemez oldu yarama
Doktorlar neşteri vurdu şurama
Yüreğim yerinden çıktı da gitti.
Hep kara bir bulut oldum da doldum
Tomurcuk tutmadan dalımda soldum
Yaşam sahnesinde basit bir roldüm
Ruhum bedenimden kaçtı da gitti…
Ö.Osman AVCI