Yine efkar bastı gönlümü ana!
Gamım-kasavetim durmuyor gayri.
Söyleyecek daha sözüm var amma,
Dilim damağıma vurmuyor gayri.
Beni nerde görsen ora kopardın,
Şefkatle sarılıp beni öperdin.
Karnım aç olursa topak yapardın,
Ellerin hamuru karmıyor gayri
Sert kış günlerinde elim donardı,
Elimi tutunca, içim yanardı,
Tatlı şefkatinden ruhum kanardı,
Bana, kimse elcek örmüyor gayri
Hatamı gördün mü, bazı paylardın,
Bazen olur benle gönül eylerdin,
Tenkit etsen bile doğru söylerdin,
Kimse senin gibi yermiyor gayri.
Sensizlik gözümde iridi gitti,
İnsanlık-minsanlık çürüdü gitti,
Hacılar Harmanı kurudu gitti,
Oraya ayaklar varmıyor gayri.
Kürşat’la, Havva’ya; okusun derdik,
Korkuthan’ı götürüp, okula verdik.
Abdullah’ı askerliğe gönderdik,
İskender’in bardak kırmıyor gayri
Senden olan, senden hüner kapsa da,
Tüm aşçılar ellerinden öpse de,
Her ne kadar iyi yemek yapsa da,
Hiçbir aş damağım burmuyor gayri.
Yazıda, sadece virane kalmış,
Sanki gideceğin onlar da bilmiş,
Kedi ve köpekler bu yüzden ölmüş,
Sokakta itlerin ürmüyor gayri.
Ne kadar söylesem bitmez sözlerim,
Fersizlikten kıt görüyor gözlerim,
Her gün hayalimde seni gözlerim,
Gönül hicranını dermiyor gayri.
İtler, burda tuttuğunu dalıyor,
Şer yapanın yanında kar kalıyor.
Zaten olan yine bana oluyor,
Düşler bile hayra yormuyor gayrı.
İhlasla ALLAH’a taptığın gibi,
İmanı, irfanı kaptığın gibi,
Candan ve yürekten, yaptığın gibi,
Hiç kimse gönlünü sermiyor gayri
Sen gideli karaları aklarım,
Ben resmini yüreğimde saklarım.
Her gün zorlasam da bu ayaklarım,
Sensiz odalara girmiyor gayri.
Ah bir bilsen, sensiz, yalnız kalıyom,
Bazen uzun deryalara dalıyom,
Gülsem bile, öylesine gülüyom,
Gelen, nedenini sormuyor gayri.
Yarım keliğinle büyüttün beni,
Yoklukla besledin sen bu bedeni.
Bilmem, acep güldürdüm mü ben seni?
Sorular beynimi germiyor gayri.
Şu kurduğum hayalimi götürdü,
İhanetler direncimi bitirdi.
Ülküm bile umudumu yitirdi,
Sargılar yarayı sarmıyor gayri.
Hani, bir gel desen, yel olacağım,
Coşacak, taşacak, sel olacağım,
Kabriyin üslünde gül olacağım,
Zalim felek imkan vermiyor gayri.
Çok özledim ana, bağrım yanıyor,
Sensiz geçen tüm günlerim donuyor.
Aklıma geldikçe sinem kanıyor,
O ellerin dürüm dürmüyor gayrı.
Canım anam, beni kollarına al,
Sırtımda taşırım, tek benimle ol
Hiç olmazsa, bu gece rüyama gel,
Çok dur, gözüm rüya görmüyor gayrı.
Seni düşününce, bir hoş oluyom,
Tepeden tırnağa senle doluyom,
Daha sonra çiçek gibi soluyom,
Aklım ötesine ermiyor gayri.
Ben bu gece senin için ağladım,
Özleminle yüreğimi dağladım,
Sözlerimi hasretinle bağladım,
Beynim artık hayal kurmuyor gayri.
KORKUT’a bir öl de, hemen öleyim,
Ayağının altındaki köleyim.
Sana gelen yol mu var ki; geleyim?
İzlerim, izini sürmüyor gayri.
Aksaray, 19.03.2007
Hasan Korkut
