ahşaptı annem
ondandır
sıvalarının dökülmüşlüğü
saksısı olmadı sabahları çiçeklerini sulayacağı
acılarını suladı
bahçesiydi yüzündeki çizgileri
ölümler ekti
meyvesiydi göğsünde ki çocuğuna emziremediği sütü
kasabaydı annem
saçlarındaki rengarenk örtülerdi sokakları
çıkmaza uzanan
kalabalık değildi yüreği