Hep tartışır dururuz ülkemiz geri kalmış bir ülkemi , gelişmekte olan ülkemi yoksa gelişmiş bir ülkemi? Ekonomik kıstaslara bakıldığında dünyanın on yedinci sırasındayız dahası G 20 ülkeleri içinde dünyanın gelişmiş 20 ekonomisinin içindeyiz. Bu yazıyı okuyanların siyasi görüşüne göre kiminin “tabi ki öyle hatta 2023 de ilk 10 ekonomisi içine gireceğiz” diyerek bu düşünceyi onaylarken bazılarınızda “hadi oradan abartıyorsun hükümetin propagandasını yapıyorsun” eleştirisini yaptıklarını görür ve duyar gibiyim. İster kabul edelim ister etmeyelim ekonomik değerler açısından G 20 içindeyiz. Aşağıdaki resime baktığımızda bizim başbakanın da el salladığını görebiliriz.
Ancak benim derdim ne propaganda da ne de methiye düzmek değildir. Benim anlatmak istediğim konu başka. Evet ekonomi açısından dünyanın ilk 17. sırasındayız ancak kültürel gelişmişlik açısından kaçıncıyız acaba? İnsanların zihinsel gelişmişliği , sosyokültürel açıdan acaba kaçıncıyız bunu düşünen oldu mu? Sıkı durun ben söylüyorum 93. sıradayız. Peki kaç ülke var tüm dünya ülkeleri tarafından tanınmış? 192 ülke bulunmaktadır. Biz işgal ettiğimiz 93 sıradan gerimize baktığımızda ekonomik yönden pek gelişmiş ülkeler olmayan bizden 50 yıl geride ülkeler bulunmaktadır. Yani durum hiç iç açıcı değil. Bizim üzerinde durduğumuz kültür bir okulda okuyup diplomalara sahibi olmak değildir. Çünkü artık bir gerçek varki diploma demek kültür demek değildir. Güzel ülkemin güzel insanlarından nice koca koca üniversitelerden diploma almış kamu yada özelde çok önemli mevkileri işgal eden kişilerin malesef bazılarının toplum içinde kendisinden beklenecek davranışların yarısını görememekteyiz. Bu sıra neden böyle sorusunun cevabı şöyle bulunduğumuz yerde çevremize bakmamız yeterlidir. Bir alışveriş merkezine gidelim şöyle çevremize bakalım. Veya bir tarfiğe çıkalım seyreden araçları izleyelimz göreceğimiz şunlardır.Sabırsız , bencil ,vurdumduymaz , katı bir önyargı içinde olan insanlarımız çoğunlukta. Hakkımıza rıza göstermektense daha fazlasını almayı uyanıklık , trafikte kırmızı ışıkta geçmeyi usta şoförlük gören bir yanımız var. Bilmediğimiz bir konuda ahkam kesmeyi , hiçbir numaramız olmadığı halde kendimizi iyi pazarlamayı biliyoruz. Makam ve mevkileri liyakate göre değil de düşünce olarak kendimize yakın olanları , yada eş dost akraba veya hemşericilikle doldurmayı maharet ve başarı görüyoruz. İşte bütün bunların sonucu kültürel açısından 93. sıralara düşüyoruz.
Ben inanıyorum insanımız bu çalışma ivmesi ile devam ettiğinde biz dünyanın 10. büyük ekonomisi de oluruz. Ancak 50 yıl sonra bile kültürel sıralamada ilk 20 bile bana hayal gibi geliyor. Bu yönden maalesef iyimser değilim. Yanılıyormuyum acaba?
Hüseyin Tuztaş