Yaklaşık 3 yıl kadar bulunduğum Çamardı ilçesi Demirkazık dağı,dağcılık sporu ve yayla turizmi açısından son derece mükemmel bir ilçemizdir.Çamardından yolunuz geçerse balık çiftliklerinden alabalık yemeden gitmeyin.
Sizlere birbirinden harika resimlerle Çamardını sunuyorum.
Çamardı İlçesi Niğde’ye 70 km uzaklıktadır. 1948 yılında Maden İlçesi adıyla kurulmuştur. 22 yerleşim birimi olan ilçenin nüfusu 6.500 civarındadır.
Çamardı ilçesine bağlı Kavlak tepe köyünde, Bizans Dönemi eseri olan yeraltı şehri ile ilçeye 4km. mesafedeki Celaller Köyü yakınındaki Göl tepe-Kestel Ören Yeri çok önemli tarihsel kalıntılardır. Çamardı tarihi açıdan önemli bir yerleşim bölgesi olduğu kadar doğal güzellikleri ve çevre çekiciliği özellikleriyle de oldukça önemlidir.
Çamardı İlçesi Türkiye’nin en önemli dağcılık ve trekking merkezi durumundadır.1992 yılında Turizm Bakanlığı ve Niğde Valiliği'nin çalışmalarıyla, Aladağlar ve Bolkarlar dağcılık ve trekking merkezi olmuştur. 4.000 'e yakın turist çeken merkez haline gelmiştir. Aladağlar Demirkazık Zirvesi doğal bir dağcılık okulu konumuna gelmiştir. Yörede yapımı planlanan dağcılık eğitim merkezi dağ ve doğa sporlarının daha da gelişmesine katkıda bulunacaktır. Bolkar dağları kayak merkezi yapımına devam edilmektedir. Bu merkezin bitirilmesiyle Niğde, Çukurova, Güneydoğu Anadolu ve Orta doğunun en önemli kayak merkezine sahip olacaktır.Son yıllarda ülkemizde ve dünyada en önemli spor dalları arasına giren dağcılık ve trekking merkezi haline gelen Demirkazık Zirvesi yabancı turistlerin ülkemizde en çok tercih ettikleri bölgekonumuna gelmiştir.
Toroslar'ın en yüksek bölgesinde bulunan Demirkazık Zirvesi insanları büyüleyen doğal güzelliği, 300'e yakın tırmanış seçeneği ile bu konuda eşsiz bir yöredir. Bölgede yetiştirilen alabalıklar ise lezzeti açısından turistlere sunulan eşsiz güzelliklerden biridir. Bölgeye gelen turistlerin konaklama merkezi durumunda olan Emli Vadisi çevresindeki yamaçlar ise yamaç paraşütü sporu açısından da oldukça elverişlidir.
Gerek sahip oldukları doğal güzellikleri (yılın büyük bölümü karla kaplı zirveler; her iki dağ grubunda bir düzine civarındaki küçük dağ gölleri) gerekse kendine özgü bölgesel dağ bitki ve çiçekleriyle çekim alanı özelliği oldukça önemlidir. Aladağlar ve Bolkarlar üzerinde buzul aşınışıyla oluşmuş irili ufaklı birçok göl bulunmaktadır. Akgöl, Alagöl, Çinigöl, Yedigöller ve Karagöl bunların başlıcalarıdır. Göllüdağ üzerinde bir krater gölü bulunmaktadır. Narlıgöl ise çökme neticesinde oluşmuş bir maar gölüdür.
Dağcılık ve Kış Turizmi açısından önem taşıyan Aladağlar’ın eteklerinden geçen Ecemiş Çayı ve Demirkazık Dağı çevresindeki bölge, mesire alanı olarak kullanılmaktadır.
Çamardı ilçesinde besi hayvancılığı gelişme göstermiştir.İlçenin topoğrafik özellikleri ve bitki yapısı arıcılığa son derece uygun olduğundan bu alanda da üretim yapılmaktadır. Bol miktarda fenni kovanın dağıtılmasıyla arıcılığın ilçe ekonomisine katkısı artmıştır. İlçede ayrıca tarımsal üretim yapılmaktadır.
Merkez bucağına bağlı 20 köyü vardır. Yüzölçümü 1204 km2 olup, nüfus yoğunluğu 18’dir. İlçe toprakları dağlıktır. Orta Torosların uzantısı olan Aladağlar ilçe topraklarının tamâmını kaplar. En yüksek noktası Demirkazık Tepesi olup 3756 metredir. Başlıca akarsuyu Ecemiş Çayıdır. İlçede düzlükler yok denecek kadar azdır.
Ekonomisi hayvancılığa dayanır. Tarım sınırlı ölçüde yapılır. Başlıca tarım ürünleri tahıl ve baklagillerdir. Meyvecilik yaygın olarak yapılır, en çok elma yetiştirilir. İlçe topraklarında demir, çinko, kurşunlu çinko, antimon yatakları vardır. Bu mâdenler özel ve kamu kuruluşları tarafından işletilir.
İlçe merkezi, Demirkazık Tepesinin eteklerinde dar bir vâdide kurulmuştur. İl merkezine 69 km mesâfededir. Denizden yüksekliği 1250 metredir. Halk yazın havası çok güzel olan Üç Kapılı Yaylasına çıkar. Eski ismi Bereketli Mâden’dir. 1948’de ilçe olan Çamardı’nın belediyesi 1927’de kurulmuştur.
M.Ö 3000 - 2000 yıllarını kapsayan eski tunç devrinde Çamardı ve Çevresinin önemli bir yerleşim Bölgesi olduğu Çamardı-Celaller Köyü civarındaki Göltepe-Kestel ören yerinde yapılan arkeolojik kazılar sonucunda anlaşılmıştır.
Türklerin Çamardı ile ilk teması M.S 1000 Yıllarından Sonra Melikşah zamanındadır. Bölgenin Selçuklular tarafından fethedilmesi (1166) bunu takip eden yıllarda ll.Kılıçarslan dönemine rastlar.
İlçemizin de bulunduğu bölgeler kesin olarak 1471 yılında Fatih Sultan Mehmet tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır 1869 Konya Vilayet Salnamesi ,XIX. asrın ortalarında Niğde merkez kaza ve nahiyelerinde 1.235.673 kuruş gelir elde edildiğini ve bu gelirin 1/3 ünün Maden'den (Çamardı) verildiği belirtilmektedir. 1899 Konya Vilayet salnamesi Bereketli dağında Kurşun madeni bulunduğunu kaydetmektedir Yılda ortalama 200 hiye kurşun elde edilen ocakların sayısı fazla olmakla birlikte en önemlileri Haziren ve İlacı Bor idi.
& ÇAMARDI ADININ KAYNAĞI &
Niğde'ye 65 km mesafedeki ilçenin bilinen adı "Çamardı"dır. Tarihte bazen "Şamardı" bazen "Maden" bazen de "Bereketli (Bereketli ve Maden" ismi ilçenin iki mahallesinin adıdır) olarak anılmıştır.
Dağınık ve ormanlık bölgenin yakınında olduğu için bu ismi aldığı da rivayet edilmektedir.
& ÇAMARDI VE DAĞLARI &
Çamardı ilçesinin her tarafı dağlarla kaplıdır. Batıda Kepez dağı, Üçkapılı dağları (2000 m.) Doğusunda ise Aladağlar’la çevrili, sadece Güneye Kamışlı boğazı ile açılan üç yönü kapalı bir yarı havza şeklindedir.
Aladağlar ilçe için çok önemli bir tabiat harikasıdır. Orta Toroslar’da 1024 km2 ’lik bir alanı kaplar. Yaklaşık 50 km. uzunluğunda, 25-30 km. genişliğindedir. İlçenin Doğusunda olup, Kayseri ve Adana illeriyle olan sınırı belirler.
Çamardı; 1604 m. Yükseklik ile Niğde’nin en yüksek rakımlı ilçesidir. Ulukışla ile birlikte ilin en dağlık ve dalgalı arazisine sahiptir.
Kuzeyde 1720 m. Yükseklikte Bulduruş mevki, akarsuların Kuzeye ve Güneye dağıldığı bir geçittir. Güneye doğru uzanan Ecemiş Vadisi ve bu vadinin kolları Eynelli, Karapınar, Mahmatlı Vadileri ve diğer küçük dere boyları daha çok elma, buğday, fasulye ziraatının yapıldığı sulu tarım alanlarıdır. Büyük bir bölümü ilçe sınırları içinde olan Aladağlar, Alp-Himalaya kıvrım dağları kuşağındadır.
Aladağlar ortalama 3500 m. Yüksekliğindi bindirmeli Naplı bir yapıya sahiptir. Ecemiş vadisi ile Baramaza vadisi arasında yükselen Aladağlarda tabaka eğim ve dağılımları genel olarak Güney-Doğu yönlüdür. Aladağlar üzerinde başlıca üç yükselti grubu bulunmaktadır. En Kuzeyde Demirkazık (3750 m.), orta kesimde Kızılkaya (3725 m.), Kaldı dağı (3688 m.) vardır.
Niğdeye 65 km mesafedeki Çamardı ilçemiz sınırlarında yer alır. Aladağlar Orta Toroslarda 1024 km2’lik bir yer kaplar. 50 km uzunlukta ve 24-30 km genişliğindedir.Bir kıvrım Dağı olan Aladağlar,ortalama 3500 m yükseklikte birçok zirveden oluşmaktadır. Ecemiş Vadisi ile Kayseri sınırlarında yer alan Barazama Vadisi arasında yer alır.Güney ve Doğu yönünde uzanırlar.Yüksek ve kıvrım özelliği taşıyan Aladağların en Kuzeyde yer alan Demirkazık Grubunda: Demirkazık (Aladağların en yüksek tepesidir.3756 m yüksekliğindeki zirvenin klasik rotasının yanında Doğu ve Kuzeyden çıkılan değişik rotaları bulunur.)Küçük Demirkazık Zirvesi bulunur.Orta kısmında yer alan Yedi Göller Grubunda:Kızılkaya(3725 m)ve Emler(Engin Tepe)Güneyde bulunan Kaldı Grubunun en yüksek tepesi Kaldı(3688m yükseklikte olan zirve Aladağların ikinci yüksek zirvesidir.Üzerinde bir buzul ve buzulun ucunda küçük bir buzul(sirk)gölü bulunur.Bu kısımda 3500 m lik bir çok zirve bulunmaktadır.(Alaca,Lahit Kaya,Güzeller vb..)Güney Doğuda bulunan Torasan Grubunun en yüksek tepesi Vay Vay Dağıdır 3565 m)
Aladağlar orman örtüsü bakımından zengin değildir.Ormanlık Alanlara:Emli Vadisi ve Yedi Göllerden aşağıda kalan Hacer Boğazında rastlanır. Alpin Bitki kuşağı içinde yer alan Aladağların bitki örtüsü zengin ve ilginçtir.Çeşitli dağ çiçekleri içinde en önemlisi Kardelen’dir.Soğan köklü bitki,soğanı ile birlikte sökülüp başka ülkelere yasal olmayan yollardan kaçırıldığı için tükenme tehlikesi ile karşı karşıyadır.Koruma altına alınıp,sökülmesi yasaklanmıştır.Yörede yaşan av hayvanları içinde en önemlileri Dağ Keçisi,Ur Kekliği,Çil Keklik,Vaşak,Kurt,Tilki ve Tavşandır.Aladağlar yöresinde Dağ Kartalları da bulunur.
Bütün Toroslarda olduğu gibi Aladağlar’ın su kaynağı bulunan yörelerinde Göçerler(Yörükler)yaşamaktadır.Çeşitli obalarda hayvan yetiştirerek,halı,kilim, çorap gibi el ürünlerini turistlere satmaktadırlar.
Aladağlar akarsu yönünden fakirdir.Kar ve buz erimesi sonucu oluşan birkaç önemsiz dere dışında önemli akarsular yoktur.
Aladağlar dağ gezintileri,dağ yürüyüşleri(Trekking)için Torosların en uygun bölümüdür.Demirkazık Köyünde Gençlik ve Spor İl Müdürlüğünce işletilen 85 yataklı bir Dağ Evi ile hemen yanında inşası yeni bitmiş olan ikinci bir modern Dağcılık Okulu ve Oteli bulunur.Rezervasyon yaptırarak kalmak mümkündür.
Dağ Evlerinde kalarak;Dağ Evinin hemen yanındaki patika takip edilerek kuzeye bir saatlik mesafede bulunan Sokulu Pınar’a yürümek mümkündür.Parkurda su kaynakları bulunur.Dağ evine 500 m mesafedeki Karamık Boğazı (ÇatalBoğaz) dört saatlik bir yürüyüş parkurudur.Yürüyüşçüler, matara ve yiyecek götürerek uzun yürüyüşler yapabilirler.Bir başka parkur da Dağ Evinin Kuzeyindeki Patika takip edilerek sonra kuzeye dönüp Arpalık Yaylasına dört saatlik bir yürüyüş yapılabilir.Dönüş aynı yoldan olduğu gibi,Karamık Boğazının Arpalığa açılan kısmından da yapılabilir.Arpalıkta su kaynağı vardır.Karamık Boğazının,Arpalığa açılan kısmında 20 m lik dik bir parkurun dikkatlice geçilmesi ve taş düşme olasılığına karşı dikkatli olmak gerekir.
Dipsiz Göl Parkuru:Karamık Boğazı veya Arpalık Parkurundan devam ederek Küçük Demirkazığın Kuzeyinden dolanıp,Dipsiz Göl e ulaşılabilir.Kapı denilen bölgede su kaynağı vardır.Yürüyüş 8-10 saat süreceği için,yiyecek ve su yeterli miktarda taşınıp,güneş yanıkları için tedbir alınmalıdır.
Kavlaktepe köyünün iki saat güney batısında, göklere meydan okur gibi duruşuyla etrafındaki dağları korkutan Torosların biricik sivri kayası "Demirkazık"ın bu köyden görünüşü insana dehşet vermektedir.
Burada Demirkazık ne kadar kurulsa haklıdır. Çünkü o ince ve uzun dağın etrafı kurşun ve gümüş madenleriyle doludur. Onun için Demirkazık, şerefini gümüşten, gururunu kurşundan almış ve tıpkı bu iki madenin karışımı renge bürünmüştür.
Demirkazık'ın sert ve haşin tepelerinde geyikten başka hayvan bulunmaz. Demirkazık'ın doğusunda kalan ve güney doğusundan başlayan büyük yaylanın ismine "Başyayla" denir. Bu yayla, halk arasında bir masal yaylası gibidir.
ALADAĞLAR - Demirkazık T.
Yüksekliği: 3756m.
Tipi: Tektonik
Bulunduğu il: Niğde
Çıkış yolları: Çukurbağ, Demirkazık Köyü, Yalak Köyü.
Niğde ilinin Çamardı ilçesi sınırları içinde yer alan Demirkazık zirvesi Niğde şehir merkezinin 40km. kadar güneydoğusunda yer alır fakat buradan görülemez. Aladağlar dağ kütlesinde 3500m.nin üzerindeki zirveler arasında en kuzeyde ve en yüksek olan zirvesidir. Çevresinde 3000m.nin üzerinde birçok zirve olmasına rağmen dağ koni şekli ve 300 400 metrelik kot farklarıyla kendisini gösterir. Aladağlar'ın kuzey kesiminde yer alan Demirkazık ve çevresi paleozoik tabakalardan oluşurken güney kısmı mesozoik tabakalardan oluştuğu için kuzey bölgesine Kara Aladağlar güneye ise Beyaz Aladağlar denilmektedir. Bu iki bölge birbirinden Demirkazık Köyü'nün hemen kuzeyindeki Mâden boğazı ile ayrılır. Rus jeolog Tchihatcheff, 1848 senesinde Aladağlar'dan bilimsel anlamda bahseden kayıtlardaki ilk kişidir (bkz.Asie-mineure 1867-69). Demirkazık Zirvesi'nin ilk tırmanışını Narpuz Vâdisi'nden doğu sırtını izleyerek Dr.Künne, Dr.Martin ve eşi ile Veli Çavuş'un rehberliğinde gerçekleştirmişlerdir. İlk kış tırmanışını ise Dr.Bozkurt Ergör 1969 senesinde gerçekleştirmiştir. Demirkazık Kuzey rotasının ilk solo tırmanışını 1990 senesinde ve 1991 kışında batı yüzünün ilk tırmanışını da bir üniversite grubu lideri olarak Ertuğrul Melikoğlu yapmıştır.
Aladağlar kuru ve sıcak olan iklimi ile, bitki çeşitliliğine uzun yaz mevsimi boyunca izin vermez. Görünüş olarak kurak bir iklim sergileyen bu dağ silsilesinin güney yamaçları meşe, kavak ve köknar ağaçları ile kaplıdır. Kuzey yamaçları Emli Vâdisi içlerinde 2000 metreler civârına kadar seyrek sayılabilecek çam ormanları ile kaplı bir görünüm sergiler. Genel bitki örüsü açısından Emli ve Barasama vâdilerinin dışında ormanlık saha bulunmaz. Dağda, çok farklı çeşitlilikte kuş türlerine rastlamak mümkündür. Kaya güvercini, karga, benekli ağaçkakan, yeşil ağaçkakan, beyaz kuyruksallayan, kırlangıç, saksağan, kar ispinozu, küçük karaakbaba, şahin ve doğan gibi farklı türlere rastlamak mümkündür. Dağın aşağı ki vâdilerinde, çok az sayıda kurt, tilki, çakal, yaban keçisi ve dağ tavşanı da vardır. Dağların iç kesimlerinde bulunan göllerde herhangi bir balık türü bulunmamaktadır.
Demirkazık Köyü, 1550m. yükseklikte ve 1987'de yapılan 3 katlı bir dağevine sâhiptir. Demirkazık zirvesine ulaşmak için Demirkazık Köyünü tâkiben 1,5 saatlik yürüme mesâfesi uzaklığındaki Sokulupınar'da kamp kurularak veya Arpalık yaylası ve Çimbar (Cimbar veya Cinbar olarak da isimlendirilir) yolu ile Küçük Demirkazık zirvesinin kuzeyinden geçen yol tâkip edilerek ulaşılabilir. Küçük ve büyük Demirkazık zirvelerinin doğu kesiminde, Çimbar Vâdisi'nde veya daha doğuda Dipsizgöl yakınlarında kamp kurulabilir. Çukurbağ Köyünden 4km. ileride bulunan Yalak Köyü ile zirveye ulaşılacaksa Sokulupınar'da yapılan kampın ardından direk Demirkazık zirvesine veya Narpuz vâdisi üzerinden zirveye ulaşılır. Aladağlar'da çok sayıda tırmanış yapılması düşünülüyorsa, en ideal kamp yeri Yedigöller Vâdisi olacaktır. Çukurbağ Köyü ile Yedigöller 10 ilâ 12 saatlik bir yürüyüş mesâfesindedir. Yedigöller mevkiinden 3723 metrelik Emler Zirvesine, 3723 m. Kızılkaya'ya ve 3470m. Direktaş gibi birçok zirveye ulaşabilmek mümkündür. Ayrıca Çukurbağ Köyü'nden 1,5-2 saatlik bir yürüyüş ile Emli Vâdisi'ne varılarak buradan da 3734 m.lik Kaldı, 3461 m. Güzeller ve 3588m. Alaca gibi zirvelere de ulaşılabilir. 3756m.lik Demirkazık zirvesi yaklaşık 1,5km.lik mesâfe ile kuzey yönünde 3404m.lik Küçük Demirkazık zirvesini bünyesinde barındırır. Zirvenin güney kesiminde ise Narpuz Vâdisi vardır. Demirkazık zirvesinden Erciyes, Melendiz, Medetsiz ve Kızılkaya zirvelerini görmek mümkündür. Kış tırmanışları ise ciddi teknik tecrübe ve profesyonel ekip gerektirir. Kuru mevsimlerde bâzı bölgelerde su sıkıntısı vardır.