Bir Öykü Anlattım Karanlıklara
Saatler durağan tik taklarında
Takvimler duvarları eskitiyor.
Gece erken iniyor eteklerine dağların.
Kopup gelen karanlıklara
Bir öykü anlatıyorum
Kurtların solumaları doluyor satır aralarına
Ayrılık yaman kelime can
Ayrılıktan öte duramıyorum.
Gece korkulu bir düş dağ başlarında
Uyumak var
Uyanmamak pahasına.
Yıldızlara yüklüyorum
Hasretten yana ne varsa türkülerimde
Yüreğimde hiç sönmeyen bir ateş
Volkanlarla yarışıyorum.
Bir öykü anlatıyorum karanlıklara
Karanlık derin
Karanlık sessiz
Karanlık çıldırtasıya
Sesim yankılanıyor kayalardan
Rüzgarın kahrına inat
Sevdanla ısınıyorum.
Tutsağıyım bu dağların
Çağrına uymaya gücüm yok şimdi.
Takvimler inatçı
Yollar kırk kuyu
Haramiler can istiyor baç diye
Şimdi selamımı yazdım gönülden
Kayan bir yıldızın kanatlarına
Mürekkebim hüzündendi
Hüzün ki gönlümde bir dağ çiçeği
Seni yüreğine emanet ettim
Yüreğin sevdama değişmez mekân
Bu dağları aşıp gelemezsem
Gelip de sevdanı bulamazsam
Yitik bir diyarın öksüz çocuğu
Mavi sularına denizlerinin
Akça sevdasını yolladı diye
İnen gecelerde dinle öykümü
Bir öykü anlattım karanlıklara
Mehmet Taş