Sırılsıklam
Hani yağmurlu bir sonbahardı,
Senin ellinde şemsiye bense ıslanırken,
Acıyarak bakmıştın gözlerime,
Durağa kadar yürüdük …
Ben sırılsıklam sense umursuz.
İşte her sonbaharda ,
Ne zaman yağmur yağsa,
Saatlerce yürürüm,
Seni ararım, o gözlerini…
Her otobüs durağında,
Ben sırılsıklam sense habersiz.
Yağmurun her damlası senden,
Saçlarımı okşadı saatlerce,
Elbisemi aştı içime işledi,
Dudaklarıma buse oldu,
Sağanağın altında yürürken,
Ben sırılsıklam sen duyarsız
Yıllar sonra yine bir sonbahar,
Yine yağmurlu bir gün,
Yine şemsiyesiz dolaşırken,
Seni gördüm. Keşke görmeseydim..
Yanında ki kimdi soramadım,
Öylece bakışıp geçtik,
Kaybolurken caddenin yokuşundan
Ben ağlıyordum sense habersiz..
Hüseyin Tuztaş