Dumanın ağırlığınca dağılıp uçmaktayım
Öksüzüm! hıçkırıp kapıdan bakmaktayım
Bir resmim dahi yok, buzdan duvarımda
Her gece kendimi, kendimce yakmaktayım
Ey toprak al beni, geldim sana çırılçıplak
Üşüyorum giydir beni, urbamın rengi ak
Hükümsüzdür, anlamsız çektiğim bu yük
İçim karanlık mabet! bir mumda sen yak…
Ateşin çıplaklığı kadar, saf ve duruyum
Binlerce cevaba karşılık, tek bir soruyum
Savunmasızdır, kefaretsiz her nefesim.
Muhabbete geldim, kapında tutukluyum…
Orkun Işık