Ne hüzünlü mevsim şu son bahar
Yaprakların üzerine inerken yağmurlar
Kel budak olmaktan korkan ağaçlar
Titreşerek sessizce ağlaşırlar
Nice zorluklar bekler bilirler
Yorganı olur ayağına serilen gazeller
Birbiri üzerine kuşlar dizilirler
Titreşerek sessizce ağlaşırlar
Bir başka bahara kalır umutlar
Hatırlanır yemyeşil geçmiş hatıralar
Çırılçıplak kaldığında o dallar
Titreşerek sessizce ağlaşırlar
Bahara çıkmamakta vardır kaderde
Koca bir altı ay uzun soğuk gecelerde
Korkarak bakışırlar birbirlerine
Titreşerek sessizce ağlaşırlar
Şimdi onlar değil gölgesinde koruyanlar
Yemyeşil dallar unutulmaz manzaralar
Gelecek bahara kalmak için dualar
Titreşerek sessizce ağlaşırlar
Hüseyin Tuztaş