Küçücük bir evde yaşıyordu..
Komşularının yardımı ile geçimini sağlıyordu..
Ne eşi ne çocukları nede dostları vardı.
Sadece kendisine acıyan ve yardım edenler..
"Bunlarda olmasa halimiz ne olurdu " diye düşündü..
Oysa bir zamanları yaldızlı sahne kıyafeti ile
Bütün gözler onda,bütün kameralar peşinde idi.
Her gün gelen binlerce aşk mektuplarından bıkmıştı.
Kulağında halen o alkışlar vardı.
O alkışlar vardı gerisi umurunda bile değildi..
Sevgililer sevgililer...
Şehvetle bakan gözler..
Övücü çıldırtıcı sözler..
Gençlikle birlikte yavaş yavaş biten ilgi,
Yavaş yavaş biten paralar,
Ve acımasız yalnızlık..
Gözlerinden iki damla göz yaşı ile
Keşke gençliğimin kıymetini bilseydim.
Benimde bir ailem olsaydı..
Çocuklarım,
Eşim
Olsaydı..
Bunları düşünürken ,
Artık ayaklarını hissetmediğini
Gözlerinin ferinin kesildiğini hissetti
Uykusu gelmişti..
Tatlı bir uyku
Hiç uyanmadan uyumak istiyordu..
Gözleri kapandı
Hiç uyanmamacasına..
Dadaşça(M.Kahraman)