KAVUŞMAK
Yağmurun her damlası düşerken umutlarıma,
Ben çırılçıplak gerçeklerden azade,
Düşüncelerime kelepçe olmuş beynim,
Ruhum işte son bahar mevsiminde…
Bu uğurda hangi umutlar kayboldu?
Son mevsimin sarı yapraklarında.
Yine içimde sen varsın, bana dost,
Aynaların düşman olduğu mekânlarda..
Beklide bir gün uyanacağım ,
Gök kubbenin yedi kat altında,
Tanımadığım yüzler mi olacak etrafımda,
Yoksa ayaklarıma dokunan ırmaklar mı?
Sere serpe uzansam sonsuzluğun koynuna,
Şimşekler çaksın, deli rüzgarlar essin,
Ödülüm olsun birkaç kürek toprak,
Ben sevgilinin huzuruna koşarken…
Hüseyin Tuztaş